اثر بانکداری الکترونیک بر سودآوری شبکه بانکی ایران

رشد روز افزون اطلاعات و نفوذ آن به تجارت موجب تغییر در بازارهای پولی شده و روش­های بانکداری را متحول کرده است. با گسترش معاملات از طریق تجارت الکترونیک نیاز به حضور بانکداری الکترونیک برای پوشش نقل و انتقال وجوه و منابع بیش از پیش احساس می­شود و بدون بانکداری الکترونیک پیاده سازی تجارت الکترونیک غیرممکن خواهد بود. در این شرایط بانک­هایی که بتوانند ساختارهای داخلی خود را با سرعت بیشتر سازگار کنند، سود سرشاری به دست خواهند آورد و در غیر این صورت متحمل زیان می­شوند. اهمیت مسأله بانکداری به حدی زیاد است که در تمامی برنامه­های توسعه، سیاست­های کلی اقتصاد مقاومتی و سند چشم­انداز به آن پرداخته شده است. لذا با توجه به اهمیت و تأثیر بانکداری الکترونیک در توسعه سیستم بانکی این مقاله بر آن است تا اثر بانکداری الکترونیک را بر شاخص­های سودآوری بانک­ها مورد بررسی قرار دهد. به همین منظور در این مقاله آمار­های سالانه سیستم بانکی مربوط به دوره 1394-1384 و برای30 مورد از بانک­های ایران استفاده می­شود. روش مورد استفاده برای برآورد مدل به دلیل ترکیب داده­های سری زمانی و مقطعی روش داده­های تابلویی است. نتایج حاصل دلالت بر آن دارد که شاخص‌های که به منظور ارزیابی بانکداری الکترونیکی به کار گرفته شده است دارای ارتباط مثبت با شاخص‌های سودآوری ROA و ROE هستند.